Genç yetişkinlik olarak adlandırılan 19-25 yaş arası dönemin en önemli kazanımlarından biri sağlıklı romantik ilişkiler kurma ve sürdürebilmedir. Başarılı yakın ilişkiler kurabilen genç yetişkinlerin yaşam memnuniyetleri daha fazla, gelecek ilişkileri ise daha başarılı olmaktadır. Xia ve arkadaşları (2018), romantik ilişki kurma kapasitesinin kazanımında ergenlik dönemi kişilerarası ilişkilerinin (kararlılık ve ebeveynlere karşı tutum) ve ailesel süreçlerin (aile ortamı ve ebeveynlik tarzı) etkisini incelemek adına 974 ergeni genç yetişkinliklerine kadar takip etmiştir. Genç yetişkinlerin romantik ilişkileri, güçlü bir duygusal bağ kurabilme ve problem çözme becerileri açısından değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre daha olumlu bir aile ortamı ve yetkin ebeveynlik tutumu deneyimlemiş ergenler, genç yetişkinliklerinde kurdukları romantik ilişkilerinde daha etkili problem çözme becerileri ve daha az saldırgan davranış sergilemektedir. Ergenlik dönemindeki kararlılığın, genç yetişkinlik romantik ilişkilerinde daha iyi problem çözme becerilerini getirdiği görülmüştür. Olumlu aile ilişkileri ise genç yetişkinlerin romantik ilişkilerinde daha güçlü bir duygusal bağ kurmasına yardımcı olmaktadır. Bulgular, ergenlere yönelik terapilerin ailesel faktörlerin rolünü göz önünde bulundurmaları ve tüm aile üyelerinin değişim sürecine dahil olmasının önemini vurgulamaktadır.
Cite this article as:
Xia, M., Fosco, G.M., Lippold, M.A. et al. J Youth Adolescence (2018) 47: 1499. https://doi.org/10.1007/s10964-018-0815-8
Çeviren: Sumru Duraner