Çift uyumu, iki kişi olarak yaşanılan hayata uyum sağlama ve bu hayatta karşılaşılan problemleri uygun çözüm yollarıyla çözme şeklinde tanımlanabilir. Pek çok faktörden etkilenen çift uyumu, her ilişkide olması gereken ve çiftlerin yaşam kalitesini olumlu yönde etkileyen bir özelliktir. Bu özelliğin olmaması ilişkide çatışma ve ayrılma ile kendini göstermektedir. Günümüzde boşanma oranlarının artmasıyla birlikte çift uyumu konusunda yapılan araştırmalar da artmıştır. Demir ve arkadaşlarının 2016 yılında yapmış oldukları araştırma, çift uyumunda çocuk evliliği ve travmanın etkilerini gözlemlemeye yöneliktir. Bu iki değişkenin etkisinin incelenme amacı her iki değişkenin de birbiriyle ilişkili olmasından kaynaklanmaktadır. Çocuk evliliği maalesef ülkemizde daha çok 18 yaşın altında kadınları kapsayan bir evlenme şeklidir. Bulgulara göre gelişimini henüz tamamlamayan çocukların evlenmesi çeşitli travmatik sonuçlar doğurmaktadır. Çocuk evliliği yapan kadınların yaşadığı travma çift uyumlarında anlamlı düzeyde düşük sonuca neden olmuştur. Maalesef sahip olunan geleneklerin yanlış yorumlanması ya da erken yaşta cinsel birliktelikle çocuk sahibi olma çocuk yaşta evlilik (18 yaşın altı) için risk faktörleri olabilmektedir. Çocuk evlilikleri erken yaşta evlenen kişiler ve aileler için travmatik bir deneyime zemin hazırlamaktadır. Bu konuda toplumun bilinçlendirilmesi, daha sağlıklı ve çift uyumu yüksek ailelerin oluşturulmasında önem taşımaktadır.
Derleyen: Meryem Yılmaz
Kaynak: Güneş, M. ve ark. (2016). Çocuk Evliliği Yapan Kadınlarda Çift Uyumu ve Çocukluk Çağı Ruhsal Travması. Journal of Mood Disorders, 6 (2). 63-70. DOI: 10.5455/jmood.20160425100345